درخت ازگیل - بخش اول

نام علمی 
  ازگیل یا ( Mespilus germanica)  که در زبان گیلکی به آن کونوس, کُنوس ، و در زبان مازندرانی کنس و کندس می‌گویند، میوه‌ای است از خانواده گلسرخیان از سرده ازگیل‌ها (Mespilus) هم خانواده‌ با سیب،  گلابی، به، زالزالک  و گلابی وحشی.
 ازگیل در مکان سایه روشن در جنگل‌های آفتابگیر رشد می‌کند و خاک مرطوب، سبک و شنی با خاک برگ یا خاک سنگین رسی و به خوبی زهکشی شده برای کشت آن مناسب است. گل هاى درخت آن سفید و میوه اش شبیه زالزالک است؛ با این تفاوت که میوه ی ازگیل درشت تر و قهوه اى رنگ و طعمش شیرین و کمى گس است.
جنس ازگیل دوگونه دارد که اولی همان ازگیل معمولی با نام علمی Mespilus germanica است. این گونه بومی جنوب غربی آسیا و احتمالا جنوب شرق اروپا است اما منشاء آن را ایران می دانند. گونه دیگر M.canescens، اخیرا در آمریکای شمالی کشف شده است.
گیاه ازگیل به شکل درخت پاکوتاه یا بوته های بلند است و متعلق به خانواده رزها است.
مشخصات ظاهری
برگ ها پیش از خزان شدن به رنگ قرمز درمی آیند. گل های سفید پنج گلبرگی آن در بهار شکوفه می دهند. گل های ازگیل هرمافرودیت هستند یعنی هم دارای اندام های نر و هم اندام های تولید مثلی ماده اند و توسط زنبورها گرده افشانی می شوند. گیاه ازگیل خودبارور است.
شرایط محیطی رشد درخت ازگیل
خاک: ازگیل ژاپنی در بیشتر خاک ها از سبک شنی تا سنگین رسی به شرط داشتن زهکش خوب رشد می کند. در خاک های آهکی هم می تواند رشد کند ولی به خاک های شور مقاوم نیست. به کوددهی در حد معمول نیاز دارد. در صورت کوددهی زیاد، گلدهی کاهش می یابد. اگر هدف میوه دهی نباشد می توان کمی کوددهی را بیشتر کرد. می توان باسه بار کوددهی به نسبت های ۶-۶-۶ در فصل رشد، نیاز گیاه را بر طرف ساخت.
ابیاری: به آبیاری در حد معمول نیاز دارد و رطوبت پایدار خاک به رشد آن کمک می کند. هر چند درختان استقرار یافته چند ساله به خشکی مقاوم هستند. این درختان نسبت به شرایط ماندابی حساس می باشند.
نور: به نور مستقیم آفتاب مخصوصاً برای میوه دهی نیاز دارند. و در نیم سایه هم به خوبی رشد می کنند. حتی این گیاه را در یک پاسیو پرنور هم می توان نگه داشت.
دما: درختان ازگیل ژاپنی تا سرمای زیر ۱۰ درجه سانتیگراد هم زنده می مانند اما گل و میوه در دمای نزدیک به صفر از بین می روند.
طرق تکثیر:
۱. کشت بذر: کشت بذر بخصوص زمانیکه هدف استفاده از درخت به عنوان گیاهی زینتی باشد بکار می رود.
۲.قلمه چوبی:درصورتیکه هدف استفاده از میوه ها باشد، بهتر است با تهیه قلمه چوبی از ارقامی که میوه هایی خوش طعم و مناسب از نظر اندازه تولید می کنند و ریشه دار کردن آنها تکثیر را انجام داد.
۳.پیوند:  برای داشتن درختان میوه ای با قد کوتاه، می توان از پیوند رقم مورد نظر بر روی پایه درخت “به” استفاده کرد. استفاده از روش پیوند باعث می شود درختان ۳-۲ سال بعد از انجام پیوند به بار بنشینند؛ که برای درختان تولید شده از بذر این زمان ۸ سال به طول می انجامد.
هرس:
این نوع درخت نیاز به هرس ندارد و حتی شاید هرس ان به ضرر درخت تمام شود با این حال هرس ان محدود به شاخساری که شکسته یا اسیب دیده و یا شاخه های مسن که مزاحم رشد شاخه های جوانتر هستند میشود.با این اصاف بهتر است عملیات هرس در فصل خواب درخت ینی اواخر فصل زمستان انجام گیرد.